Waar ik eerst wat huiverig was voor het gebruiken van picto’s, ben ik er nu verslaafd aan. De juf van Mason (van het MKD) gaf aan dat picto’s prettig zijn voor kinderen en zeker voor autistische kinderen omdat er dan voorspelbaarheid is. Hij hoeft zich niet af te vragen of zorgen te maken over wat komen gaat, hij kan het zo zien. Wij zorgden voor een whiteboard, zij voor de picto’s (geplastificeerd en incl magneetstrip).
Hmm, zoals (bijna) altijd een enthousiast begin, maar daarna loop ik vast. Is het handiger om het whiteboard horizontaal of verticaal te gebruiken? Moet er een overzicht voor de hele dag? Zo past het niet.. anders misschien per dagdeel? Hoe moet ik nou alles uitplannen? Mogen we ook nog een beetje flexibel zijn in onze vrije tijd?
Ik ging het planbord en de picto’s steeds minder gebruiken. Kwam er gewoon niet uit. Ja ik snap dat als het een feestdag of iemands verjaardag is waar we heen gaan dat dat handig is om op het planbord te zetten. Maar iedere dag: ontbijt, tandenpoetsen, fruit eten, spelen etc daar was niet genoeg ruimte voor. En ik kan toch niet van te voren bepalen of hij met de blokken gaat spelen of met de auto’s? Kan ik wel, maar als hij er geen zin in heeft doet tie het niet.
Ik krijg al jeuk als ik aan regels denk en dat ik vast moet gaan zetten hoe laat ik … ga doen. Maar ik begrijp nu waarom het voor veel (autistische) kinderen rust geeft. Je voorkomt de strijd. Het maakt het makkelijker om te communiceren. Overgangsmomenten worden makkelijker als het voorspelbaar is.
Een goed plan bord hebben we nog niet gevonden, een goeie manier om met het huidige planbord te werken ook niet. Daar moet ik dus nog wel wat aan doen. Maar om vaardigheden aan te leren zijn picto’s ook geweldig! Daarom ben ik nu zonder planbord toch verslaafd aan de picto’s.
Met het programma Picto Selector kan je makkelijk en snel pictobladen maken. Daar ben ik zo blij mee! Om alles 1000x te blijven herhalen is ook niet echt een feestje en nu pak ik er een pictoblad bij en kan hij zelf alles ‘lezen’.
Zo heeft hij een schaapje als slaaptrainer, waar met de verschillende standen/kleuren verschillende regels aan hangen. Groen (wakker) en rood (slapen), ging best goed, maar wat betekend dan oranje? Voor iedere kleur heb ik een pictoblad gemaakt. Het is geen garantie voor succes. Hij pakt soms alsnog zijn ipad of komt zijn kamer uit als zijn schaapje rood is. Maar meteen weer het pictoblad erbij, samen doornemen en alles is weer duidelijk.
Nu weet ik (kwam ik pas heel laat achter) dat niet ingevulde tijd niet werkt. Zeker veel autistische kinderen weten niet wat ze met die tijd aanmoeten, dus ze gaan lopen klieren. Je kan dan beter zeggen dat hij 15 minuten met zijn duplo gaat spelen dan het hem zelf laten uitzoeken
Sjantje's Blog 