Ik ben gelukkig!

Wow, ik kan me niet eens heugen wanneer ik voor het laatst heb getypt: Ik ben gelukkig! Waarschijnlijk was dat in mijn zwangerschap van Mason. Zoals trouwe volgers weten is het een bumpy road geweest de afgelopen 7,5 jaar. Maar nu voor het eerst in lange tijd voel ik me niet meer depressief, niet eens een beetje. En hubby en ik zijn sterker dan ooit hiervoor. ❤

Er zijn voor mij 2 logische verklaringen hoe het komt dat ik me zo voel.

1) De goeie pillenmix

Sinds een maand of 4 slik ik medicijnen die overprikkeling tegengaan. Het is een anti psychotica, wat ik eerst een beetje spannend vond. Aripiprazol, het medicijn, remt ook wanen, hallucinaties en tics. De uitwerking die het op mij heeft is geweldig. Ik ben vele malen minder overprikkeld, ik raak ook niet zo snel overprikkeld meer, kan meer hebben. Daarnaast voel ik me niet meer zo opgejaagd en opgefokt meer, wat een hele grote verbetering is.

Daarnaast slik ik sinds 2 maanden Welbutrin of zoals op de verpakking staat Bupropion. Het helpt bij rookverslaving, depressie en ADHD. Nou merk ik nog niet echt dat ik zin heb op te stoppen met roken ofzo, maar daarvoor is het me ook niet gegeven en daarvoor ben ik het ook niet gaan gebruiken. Ik heb een aantal keer gevraagd aan mijn psychiater, vooral als ik me zo rot voelde of mijn anti depressiva Citalopram niet opgehoogd kon worden. Maar helaas zat ik al op de max. Wat betekende dat ik alsnog depressief was. Toen werd me verteld dat Welbutrin zou kunnen werken. Zo ver ik heb begrepen zijn ze er tijdens de oorlog in Vietnam achtergekomen dat dit een medicijn is wat kan helpen tegen je rookverslaving, bij depressie en ADHD. Goeie combinatie. Omdat m’n ene antidepressivum op serotonine werkt en de ander op dopamine, mag het samen gebruikt worden.

Ik merk dat ik rustiger ben, dus weer meer kan hebben, voel me totaal niet depressief of neerslachtig meer. Daarnaast heb ik ook meer zin in knuffelen en samen zijn, waar ik normaal met rust gelaten wilde worden en alleen wilde zijn. Al met al denk ik dat we een goeie pillenmix hebben gevonden.

2) Een nieuw huis, een nieuwe start

Wat natuurlijk ook heel erg helpt is dat we gaan verhuizen. We kunnen echt niet meer wachten. Het is zelfs zo erg dat Roy nog 2 dagen zou moeten werken voor zijn klusvakantie begint, maar die heeft hij ook vrijgenomen zodat hij alvast kan gaan beginnen met spullen uitzoeken en klaarzetten. Waar ik dan weer heel blij van wordt, want het is veel gezelliger als we met z’n 4en zijn. Of vanaf dinsdag, als de kids voor het eerst naar school zijn, dat Roy en ik dan lekker samen zijn. Ik heb al een hoop ingepakt, maar we moeten nog veeeel meer inpakken. We hebben van de week de zooi achter de schotten vandaan gehaald en zo ruimen we stukje voor beetje op en zetten het klaar om te verhuizen.

Niet alleen de voorbereidingen, de voorpret is leuk. We hebben ook zoveel zin om aan de slag te gaan in het nieuwe huis. Onze huizen waren tijdelijk en zo voelt het voor het nieuwe huis niet. Hier willen we elke centimeter mooier maken/verbeteren, het naar onze eigen smaak maken. En natuurlijk duurt het jaren, maar uiteindelijk hebben we dan zo’n ongelofelijk fijne thuisplek. Maar ook binnenkort al, nog zonder dat alles geverfd is, zonder een mooie keuken, zal het zo fijn zijn om daar te zijn.

Normaal zorgen verhuizingen voor veel ruzie en stress, wij komen juist dichter bij elkaar. Laten we hopen dat we dat gevoel vast kunnen houden de komende weken/maanden (en de jaren erna). ❤